Kime kin ettin de, gidin elleri ah
Yakin iken ırak ettin yolları, oy beni beni

Mihnetine diktim gülleri
Vardın gittin bir soysuza yoldurdun

Sen gönlün olunca beni ararsın ah
Siyah zülfü tel tel eder tararsın, oy beni beni

Madem ayrılmakmış muradın
Niye beni ateşlere yandırdın

Çıktım belek kayvesine, baktım ovaya
Bay Mustafa çağırdı, dam oynamaya
Ormancı da gelir gelmez yıkar masayı
Laf anlamaz ormancı, çekmiş kafayı

Aman ormancı, canım ormancı
Köyümüze getirdin yoktan bir acı

Köyümüzün suları hoştur içmeye
İçinde köprüsü var gelip geçmeye

Yarimi vurdular bir hiç içine
Yazık ettin ormancı köyün gencine

Ferayedir benim adım
Ferayedir yar yandım aman esmer yarime
Yandım aman Feraye

Türkmen de gızı
Karaplanmış mayayı öf yar
Yandım aman esmer yarime
Aman da aman Feraye

Hop tirinina ninanay
Ninanay ninaninanom
Hayde efeler hayde

Keklik dağlarda şağılar
Yavrum diye diye ağlar
Günden güne yansa dağlar
Görenlerin bağrı yanar
Ağlarım ben kekliğime

Seherde öten bülbüle
İpeklenmiş tüylerine
Yanaktaki benlerine
Ağlarım ben kekliğime

Keklik bizden uzaklaştı
Yolumuz sarpa dolaştı
Hünkar kalasını aştı
Belki yavrusuna kavuştu